We wcześniejszych czasach wszystkie kościoły budowano zwrócone na wschód, czyli w kierunku, w którym leży Jerozolima, patrząc z Europy lub Afryki. Wschód słońca na wschodzie przypomina także chrześcijanom o świetle zmartwychwstania.
W średniowieczu duże kościoły często budowano na planie krzyża. Architektura kościoła stanowiła zatem pierwotny symbol chrześcijaństwa.
Podstawowymi elementami kościoła są prezbiterium (obszar wokół ołtarza), nawa główna (korpus główny kościoła) i kruchta (obszar wejściowy lub hol). Większość kościołów ma również z boku małe pomieszczenie zwane zakrystią. Tutaj przechowywane są szaty duchownych i przedmioty używane podczas nabożeństwa.
Wchodząc do kościoła, będziesz zwrócony twarzą do ołtarza. Znajduje się z przodu kościoła i jest często podniesiony ponad posadzkę.
W czasach biblijnych na ołtarzach składano ofiary ze zwierząt. Na przykład Noe i Abraham zbudowali ołtarze Bogu, aby podziękować za wybawienie ich od wielkich niebezpieczeństw. Później zarzucono składanie ofiar ze zwierząt. Chrześcijaństwo nie składa ofiar ze zwierząt.
Ołtarz jest natomiast symbolem ofiary złożonej przez Jezusa Chrystusa. Był gotowy umrzeć, niż wyprzeć się Boga i ludzkości. Wielokrotnie zapraszał ludzi do dzielenia się chlebem, winem i radością. Jego miłosierdzie było tak wielkie, że dzielił się nawet jedzeniem z grzesznikami, biednymi i chorymi. Nikt nie mógł zostać pominięty. Dlatego Jezus dołożył szczególnych starań, aby przywrócić do wspólnoty tych, którzy zostali wypędzeni.
Zbór chrześcijański gromadzi się na wdzięczną pamięć Jezusa Chrystusa wokół ołtarza, zwanego czasem „stołem Pańskim”. Tutaj udziela się i przyjmuje Komunię Świętą. Każdy ochrzczony może przystąpić do sakramentu Komunii.
Chrześcijaństwo powstało około 2000 lat temu w Jerozolimie. Opiera się na naukach i życiu człowieka o imieniu Jezus z Nazaretu. Był człowiekiem pełnym miłości i miłosierdzia, który pojednał ludzi między sobą i z Bogiem. Chrześcijanie uznają Go za posłanego przez Boga Zbawiciela świata, Mesjasza, zwanego po grecku Christos. Chrześcijanie widzą Boga i Jego wolę z wielką jasnością w Jezusie Chrystusie.
Chrześcijanie widzą Boga i Jego wolę z wielką jasnością w Jezusie Chrystusie. Dlatego nazywają Go Synem Bożym.
Rzymianie, którzy w tamtych czasach okupowali Jerozolimę, postrzegali człowieka narodu żydowskiego jako powstańca. Skazali go na śmierć i powiesili na drewnianym krzyżu, aż do śmierci. Chrześcijanie wierzą jednak, że Bóg Wszechmogący i ojciec Jezusa Chrystusa przebudził go ze śmierci. W ten sposób Bóg przełamał władzę śmierci i dał zwycięstwo życiu.
Krzyż jest zatem najważniejszym symbolem dla chrześcijan od chwili narodzin chrześcijaństwa. Przypomina nam, że Bóg cierpi ze swoim ludem i nie opuszcza go nawet po śmierci. Krzyż jest także symbolem zmartwychwstania Jezusa i tym samym symbolem nadziei dla całej ludzkości.
W kościele krzyż znajduje się na ogół nad ołtarzem lub na nim.
Święte Księga chrześcijaństwa to Biblia. Składa się z dwóch części: Stary Testament opowiada o stworzeniu świata oraz historii Boga i Jego wybranego ludu Izraela. Nowy Testament opowiada o życiu i dziełach Jezusa Chrystusa, jego śmierci i zmartwychwstaniu oraz o pierwszych zborach chrześcijańskich.
Chrześcijaństwo jest religią księgi. Biblia jest podstawą wiary wszystkich chrześcijan na świecie. Podczas każdego nabożeństwa czytane są fragmenty Pisma Świętego. W swoim kazaniu pastor omawia znaczenie poszczególnych fragmentów Biblii dla współczesnego świata.
Chrześcijaństwo ma różne wyznania. Kościoły ewangelicko-luterańskie, takie jak ten, rozwinęły się w wyniku reformacji kościoła w XVI wieku. Szczególną cechą ewangelickich luteranów jest to, że przywiązują większą wagę do słów Pisma Świętego niż do słów tradycji kościelnej.
W większości kościołów na ołtarzu leży otwarta, duża, bogato zdobiona Biblia. Symbolizuje obecność Boga w Jego słowie.
Chrzest to rytuał, poprzez który osoba zostaje przyjęta do wspólnoty chrześcijańskiej. Do chrztu używa się miski/miednicy z wodą. Często umieszcza się ją na dużym, zdobionym kamiennym lub drewnianym cokole. W większości dzisiejszych kościołów dzieci są chrzczone jako niemowlęta, aby pokazać, że one również należą do wspólnoty chrześcijańskiej
Najważniejszym elementem ceremonii chrztu jest woda. Zanurzenie lub – jak w kościele ewangelicko-luterańskim – polewanie płynącej wody oznacza: „Należysz do Jezusa Chrystusa. Woda zmyje Twoje grzechy. Zmartwychwstałeś z Jezusem Chrystusem do nowego życia.
Podczas chrztu pastor wypowiada słowa: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”.
W czasach pierwotnego Kościoła ludzie, którzy chcieli zostać chrześcijanami, musieli najpierw wiele się dowiedzieć o pismach biblijnych i wierzeniach chrześcijańskich. Do katechumenów (osoby przygotowującej się do chrztu) przydzielono dwóch członków zgromadzenia. Te dwie osoby, zwane katechistami, pomagały katechumenowi zrozumieć zasady wiary, a także pomagały mu w życiu codziennym.
Wyjaśnienie fragmentu biblijnego dla zgromadzenia nazywa się kazaniem. Pastor wygłasza kazanie podczas nabożeństwa z określonego miejsca – ambony. Znajduje się ono na wzniesieniu w kościele, tak aby wszyscy w zborze mogli widzieć pastora.
Wiele ambon ma rodzaj baldachimu. Zanim pojawiły się mikrofony, baldachim pomagał odbijać dźwięk, dzięki czemu kazanie było lepiej słyszalne.
Ponieważ kazanie jest tak ważne w kościołach protestanckich, wiele ambon jest bogato zdobionych. Często zdobione są czterema ewangelistami, którzy opowiedzieli w Biblii historię Jezusa. Na ogół są one przedstawiane za pomocą odpowiednich symboli: Mateusz z mężczyzną, Marek z lwem, Łukasz z bykiem i Jan z orłem. W niektórych kościołach ambonę podtrzymuje postać Mojżesza trzymającego tablice z Dziesięcioma Przykazaniami.
Po drugiej stronie prezbiterium od ambony znajduje się mównica. To tutaj podczas nabożeństwa czytane są fragmenty Biblii.
Muzyka odgrywa dużą rolę w Kościele Ludowym. Podobnie jak język mówiony, język muzyki głosi chwałę Boga. Poeci na przestrzeni wieków pisali chrześcijańskie wiersze, a muzycy podkładali do nich muzykę. W ten sposób powstały hymny. Pieśni te, wraz z modlitwami i chrześcijańskimi wyznaniami wiary, zebrane są w śpiewniku. Podczas każdego nabożeństwa wierni śpiewają pieśni i recytują modlitwy ze śpiewnika.
Pieśniom towarzyszą organy, które w większości kościołów w naszym kraju znajdują się na galerii nad wejściem. Kompozytorzy przez wiele stuleci pisali piękną muzykę na organy. Muzyka Jana Sebastiana Bacha jest szczególnie szanowana w Kościele Ludowym.
W wielu kościołach na organach gra osoba posiadająca specjalizację z muzyki kościelnej. Prowadzi także chór zgromadzenia. Chór śpiewa podczas nabożeństw, a czasami daje koncerty na specjalne okazje.
Ostatnia aktualizacja: 04.05.2024